Gerede Yazıları

RAMAZAN ÇELİKBAŞ'IN ŞİİRLERİ

YAŞLILAR HAFTASI İHTİYARLIK HALİ

Yokuşa yüzüm yok inişe dizim

Uzağı yakını görmüyor gözüm

Tarihe geçerse söylenen sözüm

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Ağrıdan sızıdan durmaz yakınır

Çare arar sağa sola bakınır

Az ye çok ye hemen dokunur

İhtiyarlık başa geldiği zaman

 Yedek parça olur iğne şurup hap

Faydası yok ne yaparsan yap 

İnfaz etmiş ciğer yorulmuş kalp

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Dizler titrer belin bükülür

Damardaki sıcakkanın çekilir

Saç sakal ağarır dişler dökülür

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Ayakların baston ile üç olur

Gençliğinde gördüğün işler hiç olur

Konuşsan suç sussan suç olur

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Arkadaşın olur varsa çocuklar

 Eş dost seni isterse yoklar

Torunların alır bastonu saklar

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Aklı olan ilerlesin yerinde saymasın

 İhtiyarı hor gören gençliğine doymasın

Yaşlılar dikkat ayağınız kaymasın

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Biri ölüp gitti ise eşinden

Kalan gitmek ister hemen peşinden

Çıkaramaz hayalinden düşünden

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Çabuk geçmiyor baharlar yazlar

Zamaneye uyarız bizler

İnsan yaşlanınca ölümü gözler

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Yaşlılara değil yalnız bu sözüm

Gençlerde yaşlanır darılma kızım

Senin de buruşur elin ve yüzün

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Ramazan Çelikbaş’ın sözünü yabana atma

Doğruyu bırakıp eğriye sapma

Günahtan kork harama bakma

İhtiyarlık başa geldiği zaman

Özlü sözler ağrılı dizler

İhtiyarladık bizler

Ramazan ÇELİKBAŞ 22/03/2012

Kızların Başını Açtırmak İsteyenler

 Yazar: Ramazan ÇELİKBAŞ |   Tarih:11 / 4 / 2011

---

Kızların Başını Açtırmak İsteyenler    
 Efendiler düşünmeden söze başladım
 Yaz gününde kar üstünde kışladım
 Kadını açanları lafla suçladım
 Şu lafa bak aman Türkiye

 Vara yoğa dediler laik
 Kimisi sarhoş kimisi ayık
 Müslüman kadına kapanmak layık
 Ah Türkiye vah Türkiye

 Karada yürümez kayık
 Erkeğe yakışır sakal ile bıyık
 Müslüman kadına örtünmek layık
 Ah vatan vah vatan

 Laik sözünü dünyaya yaydılar
 Zaman oldu devleti soydular
 Kadınları açmak için imza koydular
 Ah Türkiye vah Türkiye

 Hukukçu olup eli kalem tutanlar
 Kadınlar açılsın diye imza atanlar
 Kan ağlıyor toprakta şehit yatanlar
 Ah vatan vah vatan

 Zaman geldi halkı bir bir soydular
 Kadınları açmayı layık gördüler
 Dokuzlar meclisine imza koydular
 Ah Türkiye vah Türkiye

 Çokları rakı şarap içmiyor
 Yasa bozuk, çoğunluğun sözü geçmiyor
 Hakim ve savcıları millet seçmiyor
 Ah vatan vah vatan

 Bırakın konuşsun şaşkınları
 Ters yolda iktidar düşkünleri
 Sakin olun iman pişkinleri
 Ah Türkiye vah Türkiye

 Çelikbaşım eser böyle yazıldı
 Türk adaleti çoktan bozuldu
 Doğruya öl diye mezar kazıldı
 Ah Türkiyem vah Türkiyem
   9.  6.  2008.

17 Ağustos 1999 En Büyük Zelzele

1999 Ağustos günü ……

Sabaha yakın saat üç idi

Bir zelzele oldu ne canlar yedi

Ölenlere Hak rahmet etsin kardeş

Kimi deprem diyor kimi doğa

Bak ne hale geldi İstanbul Yalova

Bizlerde kalmadı edep ve hayâ

Daim tevbeye gelmeli kardeş

Buna deprem değil bir hışım derler

Hak emreyledi sallandı yerler

Gölcükte can vardı, yüzlerce asker

Bu da Allahtandır keza kardeş

Gör ne halde İzmit-Kocaali

Sarsıldı insanlar yoktur macali

Kusur kendimizde bunu bilmeli

Yaradandan af dilemeli kardeş

Tarihi Sakarya virane olmuş

Güzelim benizler sararıp solmuş

Gören duyan hayrette kalmış

Şu gafletten uyan kardeş

Köprüler yıkıldı kapandı yollar

Büküldü boyunlar kırıldı kollar

Sonunda yakalandı vilayet Bolu

Sığınalım Allaha canım kardeş

Bu bir hışımdır Allahtan bize

Ölenlere rahmet dilerim size

Mevla iman nasip etsin cümlemize

Allah Muhammet de sen kardeş

Suçu Bilinmeden Vurulan Kurşun Kurbanı Cinayet Destanı

Dertliler aşığı başladı söze

Kanlı yaş geldi bu ela göze

Bir acı bıraktı Şehriban bize

Duyup işiten insan ağlasın

Dinleyin size edeyim beyanı

Yetim oldu yavrular eder figanı

Ben kurşun yedim öğle zamanı

Koşup gelenler görsün ağlasın

Kaçamadım çünkü kurulmuş plan

Evde yalnız ben idim kalan

Öldürme beni elbet olur bir soran

Kurşun ile vuruldum yanar ağlarım

Cümleye acı oldu öğle yemeği

Titredi Durmuşun eli eteği

Söylesin doğruyu katilin dili

Dört yavru öksüz kalıp ağlasın

Elinde tabanca girdi yanıma

Genç yaşta zalim kıydı canıma

Vurma beni sen de ginen zindana

Böyle cinayete herkes ağlasın

Vurma diye tuttum Durmuşun elini

Söyletmedi ağzımdaki dilimi

Yaktın zalim canımı, yıktın evimi

Gelsin komşular cümle ağlasın

Girip evde oturdum bir zaman

Aklıma gelmezdi kurşunu yiyem

Yavrularıma acı dedim vermedi eman

Duyanlar bütün görenler ağlasın

Yavru çocuklarım gitmişti kıra

Acımadı boyumda yedi aylık yavruya

Öğretti hikmeti kendi vuruldu diye

Vücudum içinde canım ağlasın

Yedi aylık hamileydim kaldı iki ayı

Kaynanam Kamile vurduran beni

Tutmak nasip olmadı Ramazanı şerifi

Anne baba kardeş hepsi ağlasın

Vurmak için bana tabanca tarayan

Zindana girince medet arayan

Hakkımı al Hacı Hüseyin babam

Kurşun kurbanına herkes ağlasın

Kurşun ile vuruldum akıyor kanım

İfade vermeden çıkarsa canım

Hakkımı al kardeşim cemali benim

Hacı babam gurbetten gelsin ağlasın

Cankurtaran geldi beni almaya

Hikmet, Bahtiyar, Ayfer ardımdan ağlayan

Vurdun beni sende giden zindana

Girsin zindana o da ağlasın

Müddei geldi birer birer soruyor

Oğlum Hikmet ifade veriyor

Çare bul doktor, ciğer yanıyor

Dünyaya gelmeyen yavru ağlasın

Çık gönül verdi benden başka yollara

Dört defa evlendi, uyup şeytana

Dört yavruyu öksüz koydu dünyada

Anadan yetimler desin ağlasın

Uyup şeytana dört defa evlendi

Gelip bir zaman Ankara da eğlendi

Şimdi dillerde destan söylendi

Aile katiliyim desin ağlasın

Dört ailenin hangisiyle rahat yaşadın

Birisin alıp birisin boşadın

Sonunda beni kurşunla yere döşedin

Hamile katiliyim desin ağlasın

Ameliyat masasına zorla ulaştım

Bende çifte kurşun ile güreştim

Yetişin dostlar bu candan vazgeçtim

Hısım akraba duyan ağlasın

Bolu hastanesinde parçaladılar döşümü

Bitirdin zalim bitmez işimi

Ağlattın kızımı taze gülümü

Bu cinayeti duyan taze canlar ağlasın

Kara imiş alnımdaki yazılar

Yaram ağır ciğerim sızlar

Hikmet, Bahtiyar, Ayfer yetim kuzular

Yetim kuzuları gören ağlasın

Memleketim Gerede köyüm Koçumlar

Beni vurduran zalim hasımlar

Ölen öldü, biz ne ettik, desinler

İftira kurbanına her yan ağlasın

Dağıldı her yana kara haberler

Hak yardım eylesin yetim kalanlar

Beni soranlara Şerban İpek diyeler

Yetim kuzuları duyan ağlasın

Öldürdü beni taki neyledi

Vurdu katil, hapishaneyi boyladı

Aşık Ramazan bu destanı söyledi

Duyup işiten her yan ağlasın

Allah Muhammet de sen kardeş

OKU DA ANLA

 Yaş yirmi şiir yazmaya başladım
 Doğruyu övdüm, kötüyü suçladım
 Acı ağaca tatlıyı aşladım
 Hem güzel hem tatlı olsun dünyalar

 Göç başladı boşaldı yuvalar
 Eşler arası münakaşalı kavgalar
 Dinsizler yurdu kiliseler havralar
 Neler gördü neler ah bu dünyalar

 Sokakta meydanda nice kavgalar
 Muhalifler iktidarları oyalar
 Nümayişli yollar geçemez yayalar
 Boş kalır bir gün bu dünyalar

 Aşkı olan yazar böyle nameler
 Dünyaya gelen bir bir giderler
 Suçlular mahşerde hesabın öderler
 Mezarlığa döndü artık dünyalar

 Her yerde kurulu hazır masalar
 Sonunu düşünen yok kalktı tasalar
 Doruyu suçlu Suçluyu af etti yasalar
 Örgütlere serbest oldu dünyalar

 Televizyonlarda çeşit çeşit diziler
 Hele şovlar diyar diyar geziler
 Beklide rahatsız Şehitler Gaziler
 Böyle geçiyor bizim dünyalar

 Herkes zevkinde kalmadı hayâ
 Millet binitlendi ben kaldım yaya
 İhtiyacım var her an affı duaya
 Böyle gelip geçti bizim dünyalar

 Acı tatlı günlerimi geçirdim
 Sözlerimi böyle şişirdim
 Boş cüzdanımı bile düşürdüm
 Bulanlara helal olsun dünyalar

 İmansızlar banka marketleri soydular
 Kötülükleri terörü dünyaya yaydılar
 Zannederim birde köşke göz koydular
 Er geç size de kalmaz bu dünyalar
 
 Ramazan Çelikbaş yazıyor bilmiyor
 Dünyaya karamsar neden gülmüyor
 Alimlerin eserleri artık ölmüyor
 Nesil biter yalnız kalır dünyalar
  Ramazan Çelikbaş Gerede 05.01.2011

TAKDİRİ TAKDİRLE KARŞILAMAK DİLEĞİ İLE

 Yazar: Ramazan ÇELİKBAŞ |   Tarih:10 / 1 / 2011

---

Kesik olur dermansızın nefesi

Tarihi Esentepe Keçi Kalesi

Doğru haberde Hayat Gazetesi

Okumak için Gerede Hayat

Günü geçene diyorlar bayat

Yaşamak için sıhhatli hayat

Öğrenmek istersen şayet

Daima oku Gerede Hayat

Sular şırıl şırıl akıyor

Hayat  yaşamaya bakıyor

Elinde herkes Gerede Hayat okuyor

Özlü sözlerle Gerede Hayat

Belli olur bulanıkla duru

Kimi yaş diyor kimi de kuru

Ben cahilim sormayın soru

Okumak güzel oku Gerede Hayat

Hayatta okuyan takdir olunur

Ay doğar Gün Dolanır

Ramazan Çelikbaş ‘ın şiirleri onda bulunur

Okumaya değer Gerede Hayat

YENİ YILA GİRERKEN

 Yazar: Ramazan ÇELİKBAŞ |   Tarih:4 / 1 / 2011

---

YENİ YILA GİRERKEN ( Dumanlı dumanlı bizim öyküler)

 Böyle midir evvel evveller
 Toplanmış bir yere nice güzeller
 Ellerinde iğne iplik boncuk dizerler
D umanlı dumanlı bizim öyküler

 İnişli yokuşlu yayla yolları
 Açılmış gülleri bülbül dilleri
 Sıvamışlar o beyaz kolları
 Tozlu dumanlı o bizim yollar

 Çayırlarda gezer koyun kuzular
 Kendi âleminde ördekler kazlar
 Giyinmiş kuşanmış süslü gelinler kızlar
 Dumanlı dumanlı bizim yaylalar

 Buz gibi sularından içilir
 Kemale gelen güzelleri seçilir
 Güz gelir arpa buğday biçilir
 Dumanlı dumanlı o bizim iller

 Ömür bitiyor işler bitmiyor
 Her akla gelene kuvvet yetmiyor
 Yürüyemez oldum dizler tutmuyor
 Dumanlı dumanlı bizim kafalar

 Vakitsiz çiçekler sararıp da solmaz
 Ördekler kazlar neden ki dalmazlar
 Ölüm var dünya kimseye kalmaz
 Dumanlı dumanlı bizim dünyalar

 Şükür ve sabırlı olmalı bizler
 Ağrılı bizler dumanlı gözler
 Günlerce yazsak bitmiyor sözler
 Dumanlı dumanlı bizim diyarlar

 Ramazan Çelikbaş söyleme yeter
 Neler var neler beterden beter
 Gün gelir ömür seninde biter
 Dumanlı dumanlı bizim obalar

 Yeni yılınız kutlu diliniz tatlı gönlünüz mutlu olsun

BİR ANI BİR DUYGU

Neyleyim beyler yaşantı böyle

Söyle âşık durmayıp söyle

Aman Ya Rab yolumu sen yakın eyle

Sabreyle gönül aman sabreyle

Gündüzü yok gecesi yok

Şiir yazar hecesi yok

Okuryazar hocası yok

Sabreyle canım aman sabreyle

Vezini var hecesi var

Gündüzü var gecesi var

 Benim gibi nicesi var

Aman gönlüm sen sabreyle

Bastığı yerleri ezer

Durağı yok nöbet gezer

İstediği an şiir yazar

Aman gönlüm sen sabreyle

Her âşıkta vardır çile

Çile olmazsa gelmez dile

Söyle söyle aman hele

Aman gönlüm sen sabreyle

Yatar kalkar vermez kira

Söyler durur gönlü yara

Ölüm ister gelmez sıra

Sabreyle dilim aman sabreyle

Bir gün elbet öleceğim

Huzuruna geleceğim

Ver cenneti güleceğim

Sabreyle dilim aman sabreyle

Perde gelir artık göze

Bıkar oldum geze geze

Selam olsun evimize

Sabreyle gönlüm aman sabreyle

Yeter dünya dalım yaprağım solsun

Cesedime toprak dolsun

Temelli evim kabir olsun

 Sabreyle gönlüm sen sabreyle

Ramazan Çelikbaş yazar dizi dizi

Rahatsız ettim hepinizi

Helal edin hakkınızı

Sabreyle dilim sen sabreyle

BAYRAMINIZ MUBAREK OLSUN

 Yazar: Ramazan ÇELİKBAŞ |   Tarih:13 / 9 / 2010

---

Dünyayı eyledim seyran

Nice yerlere olmuşum hayran

Yılda iki dini bayram

Dostlar bayramınız kutlu olsun.

İrak vatanımdan ilimden

Ağlamayın anne babam ağlama..

Kısmet ise ölmem yine gelirim

Baba bayramınız mübarek olsun

Dökülür üzerime yağmur gibi gam

Memleketten âlem, sizlerden âlem

Böyle yazmış Hazreti Mevla’m

Anne bayramınız mübarek olsun.

Gezip diyar diyar sizlere yaram

Ömrüm tamam olur belki de kalam

Helal et hakkını anam ve babam

Baba bayramınız mübarek olsun

Değmeyin beyler kalbim yaralı

Geçiyor günler aklı karalı

Değilim ağabeyler bende buralı

Kardeş bayramınız mübarek olsun.

Gönül kuşu uçar vermez kararın

Gelip de görsem o diyarı

Sağ olayımda kalayım bari

Bacılar bayramınız mübarek olsun.

Sanki âşık oldum el bana bakar

Memleket  toprağı gül gibi kokar

Gözümün yaşı sel olup akar

Dostlar bayramınız mübarek olsun.

Uçan kuşlar yüksek dağları aştılar

Sulu dereler çağlayıp coştular

Geriden gelen yolda bizi geçtiler

İşte bayramınız mübarek olsun.

Dünyaya gelen bir bir öle mi

Ağlar âşıklar yoktur güleni

Akan gözyaşını Mevla’m sile mi

Yine bayramınız mübarek olsun.

Bir ölüme çare bulamaz doktor

Dünyanın cefası sefadan çoktur

Bize emrolunan hepside haktır

Umum hepinizin bayramı mübarek olsun

Bilemem beyler sonum  ne olacak

Açılan güller sararıp solacak

Yaptığın iyilik seninle kalacak

Yine bayramınız mübarek olsun.

Beğenir mi  dinleyen yaşlılar

Bu yılda tohumu yere saçtılar

Yazma yeter çifte koştular

Bütün bayramınız mübarek olsun.

Yeter Çelikbaş’ım âşık mı oldun

Söyleye söyleye sararıp soldun

Kalemi defteri nereden buldun

Dostlar bayramınız mübarek olsun.

Bayramız kutlu olsun gününüz mutlu olsun

Baklavanız tatlı olsun

Ankara’da Önder bir tepsi baklava da bana gönder

BABALAR EVLADINI SEVER

 Yazar: Ramazan ÇELİKBAŞ |   Tarih:13 / 9 / 2010

---

Her zorluğa katlanan çileli babalar

 Bazen acı, bazen hüzün

Kederlidir yine yüzüm

Ayrılmaz üstünden gözüm

Vefakârdır babalar

Hiç yoruldum demezler

 Bakmayan güneşler

Bir gün elbet gidecekler

Cefakârdır babalar

Sen de baba olacaksın

 Evladım diyeceksin

İçten içe seveceksin

Merhametli olun babalar

Her baba evladını sever

Yaramaz olursa eğer

O zaman belki döver

Yine de üzülür babalar

 Sen de baba olunca

 Türlü cefalara dalınca anlarsın

Başına gelince

Sabırlı olun babalar

Ramazan böyle yazıyor

Belki kafaları bozuyor

Kimi doğru diyor kimi kızıyor

Aman dikkat edin babalar

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.1.KÖYÜN ADI :  MANGALLAR KÖYÜ

                                                                   Hazırlayan: Mehmet ÇALIŞKAN                                                               

1.2. Köyün ilçeye uzaklığı ve konumu:

         Gerede’ye 4 km’lik bir mesafede yer almakta olan Mangallar Köyü kendi mahallesi olan  İMREŞE’ye  l   km’lik mesafededir. Civarında yer alan diğer köyler ise şunlardır, Üçpınar  köyü l  km, Yazıköy 2 km, Sungullar  köyü 2 km, Gaziler köyü 4 km, Yadaş 4 km ve Ümitköy 5  km’dir.   

         İmreşe mahallesi ise, yeni yoldan Gerede’ye 5 km  mesafededir. Köyün tek mahallesidir. Sungullar köyüne  l  km , Dikmen köyüne 2 km mesafededir.

        2.1.Köyün Coğrafi Konumu: Bölge içindeki yeri, göl, akarsu v.b. den uzaklığı)

         Mangallar köyü geniş bir araziye hakim  hafif bir eğimli dorukaltı denilen  çok yüksek olmayan bir tepe altına kurulmuştur.

         İmreşe mahallesi ise, köyün kuzey doğusunda yer alan küçük tepeciklerle çevrili bir minik vadinin ucunda kurulmuştur.

         Mangallar köyü ile imreşe mahallesi arazileri  ile birlikte üçpınar köyü, yazı köy’ün arazileri iç içedir.  Mangallar köyü ile imreşe mahallesi arasından akar adında bir çay geçmektedir. Bu çay eski yıllarda su verimi fazla olduğu dönemlerde meyve ve bostanlar çoktu. Şimdi  Mangallar köyünün bostan sayısı çok az, imreşe mahallesinin biraz daha fazla olsada ekim  az yapılmaktadır. Çay kenarında söğüt ve kavak ağaçları  vardır.

        2.2.Çevrenin doğal yapısı ve engebeler (Dağ, vadi ve akarsu)

        Mangallar köyü’de   aşağı köy, yukarı köy diye iki kısımda söylenir. Yukarı mahallenin batıya giderken güney kısmındaki tepeye Doruk  denir. Aşağı mahalle biraz daha düzlüktedir. Doruk tepesinden  Avşar, Ümitköy, Üçpınar, Toklar, Afatlar,Bağcılar köyleri ile imreşe mahallesi gözükmektedir. İmreşe mahallesinin üç taraftan tepelerle çevrilidir. Sadece Mangallar köyü görülmektedir. Her iki mahellenin arazileri batı ve güney’e  uzanmaktadır.

       Mangallar köyü çevresindeki tepeler şunlardır: kızgınlık , hasandepe ve akarsırtıdır.

        İrmeşe mahallesi çevresinde ise; topraklık , köyyeri, yumruçalı , karşı tepesi işaret, mercimek tepesi, mantarlık ve sulugözü tepeleri bulunmaktadır.

        3.1.Köyün doğal kaynakları (Toprak altı madenler, sular, toprak üstü kaynakları orman v.s. bitki  örtüsü)

        Köyün herhangi bir yer altı madeni yoktur.  Mangallar köyünde iki adet çeşme vardır. Bunlardan biri aşağı köyde, diğeri yukarı  köydedir. İmreşe mahallesinde de iki tane çeşme vardır.  1995 yılında  manğallar  köyü yaylasındaki çeşme sularının bir kısmı ile kireçli bugarın  suları  10-12 km.lik uzaklıktan yayladan gelmiş, akarsırtı tepesinde bir su deposu şebekesi yapılarak iki  mahalleye  orantılı olarak dağıtım yapılmış ve evlere su verilmiştir. Köy halkı bir, birbuçuk aylık sürelerde yaylaya gitmektedir. Özellikle haziran ve temmuz aylarında yaylada bulunurlar.

        4.1.1. Ulaşım :

         Mangallar köyü  sanayi sitesinin altında mobilin karşısından otoban köprüsünün altından (Çukurca mahaallesinden)   gelen yol direk köye gelir. Bu yoldan   imreşe mahallesi, üçpınar , yadaş  gibi köylerde faydalanmaktadır.

Ayrıca, Karabük asfaltından, mağbeyn  ahlatı mevkiisinden  köy yoluna dönüm Gaziler , Sungullar ve İreşe  mahaallesi  ve Mangallar Köyüne farlı bir yol bulunmaktadır. En çok kullanılan yol yeni yol olan otoban girişinden olan yoldur.

         5.1.1. Haberleşme Telefon, Radyo, T.V. ( Kaç yılında köye geldi, kısa tarihçesi ve yaygınlık oranı)

          Köyümüze elektirik  1977 yılında gelmiştir.  Şimdi hemen hemen her evde televizyon ve telefon mevcuttur.

          6.1.1. Köydeki turistik ve mesire yerleri : (Doğal, tarihi ve sağlıkla ilgili kaplıca  türü yerler )

           Köyümüzün  mesire yeri olarak  Uzunguçça adlı yarı tepe, yarı düzlükte bulunan çok büyük iri iki tane çam varmış. Şimdi bu çamlardan bir tanesi  bulunmaktadır.   Diğer çam’ın hikayeside şöyledir;  Sungullar  köyünde oturan bir adam  seneler önce o çamın birini kesmiş at arabasına koymuş.  Evine doğru yoldan biraz gidince adamın beli kambur olmuş. O günden sonra diğer çamdan da hiç kimse ne kozalak ne de çam koparmış. 1940’lı    yıllarda kesilen çam’ın eşi olan diğer çam’ın altında bir gelin mezarı olduğu söylenmektedir. Gelin kayınbabasından çok çekmiş, hayatından bıkmış ve çam’ın altına kendisini asmış. Köylüler gelini asılı görmüşler. Gelin çok zengin bir ailenin gelini olduğundan kolunda ve boynunda bulunan altınları almışlar. Daha  sonra gelini o çam’ın alltına gömmüşler diye söylenmektedir.    Çam altı, akar çayı  boyu köyde piknik yeri olarak kullanılmaktadır.

             Yaylalarda ise yayla kenarlarında bulunan Güllük, Kırklar ve Ağlardağı    mesire alanları vardır.

              7.1.1. Yüzölçümü, yerleşme yogunluğu ( Kişi, hane sayısı) yerleşme karekteri ( sık, seyrek, dağınık ) Yapı düzeni ( Tek evler, sıra evler ) yapıların karakteri ( ahşap betonarma )

           Köy tahriben kırk dönümlük bir arazi üzerine kurulmuştur. Evler yolun iki tarafına sıra sıra inşa edilmiştir. İmreşe mahallesi ise, elli dönümlük bir arazi üzerine kurulmuştur. Mangallar köyünde  halen oturan 15 hanedir. Bir evde de oturulmamaktadır.İmreşe  mahallesinde ise, halen oturan ev sayısı 21 dir. Oturulmayan ev sayısı 4’tür.

 İmreşe’de  evler oldukça sık bir şekilde yapılmıştır. Aralarında hiçbir boşluk olmamak üzere on ev  çok bitişiktir.

        Genelde yapı olarak evlerin yanında; samanlık, ahır, kuruluk, odunluk, kümes  traktör  koymak için yerler bulunur. Her evin bir köçü’sü ve bahçesi

vardır.Bazı evlerin bahçesinde su kuyusuda vardır.  

         Evlerin yapımında eskiden ahşap, dizeme üzerine toprak sıva kullanılmıştır. Şimdi ise yeni yapılan evler yığma ve betonarma olarak bir iki katlı olarak yapılmaktadır. Eski iki katlı yapılı evlerde girşte ayakkabılık, hambar, sütlük, hanay , hergil  ile odalar vardır. Odalarlarda bir ocak ve yanında iki dolap vardır. Birisi gusrani dolabı burada yatak, yorgan konulur,ayrıca banyo  olarak ta kullanılır. İkinci dolap ise mutfak malzemeleri konulur. Odalarda sergüler vardır, buralara sahanlar dizilir..

        7.2.Köyde korunacak değerler (orman,anıt ve kalıntı)

        Köyümüzde bir çamın dışında söğüt,kavak ,ahlat ve aluç ağaçları bulunur. Mangallar köyünde çok eski taştan dibek bulunmaktadır. Bunun dışında anıt veya kalıntı yoktur.

         7.3.Köydeki çeşitli kurumlarla ilgili ekipman yapı ve tesisleri:

         EĞİTİM TESİS BİNALARI

         1960’lı yıllarda Mangallar Köyünün çocukları Sungullar köyündeki okula gidiyormuş. Çocuklar bu köye yürüyerek gidiyorlarmış. İki sene böyle devam etmiş. Milli Eğitim Bakanlığı Mangallar köyü ile imreşe mahallesi arasına bir okul yapmak isteemiş.Ancak, köylüler arazi vermeyince Bakanlık imreşe mahallesine bir okul yapmak istemiş. Okul yapılana kadar imreşe ve Mangallar köyü çocukları imreşe  mahallesinin köy odasında eğitime başlamıştır. 1970 yılında imreşe mahallesine okul yapılmış.1998 yılına kadar burada eğitim yapılmıştır. Bu yıldan itibaren taşımalı eğitim sistemine geçilmiş olup, çocuklar kazaya gitmektedirler. Şimdi imreşe’de bulunan okul , lojman boş olarak durmaktadır.

         DİNİ TESİS VE BİNALARI

          Köyün  ortasında çeşmenin yanında1986 yılında eski caminin yerine yeni cami yapılmıştır. Cami’nin köy odası kısmının üstünde cami hocasına ait 2 oda,l mutfak olarak bir lojman  vardır.Köyün bir mezarlığı akar denilen suyun karşısında olup mezarlık beton direk ve telle avlı durumdadır. Mezarlık  bir yolla ikiye ayrılmıştır. Söylenenlere göre bu yol çok eski bir kervancı yolu olduğu söylenmektedir.

          İrmeşe mahallesinde ise, eskiden köy ortasında ahşap minareli bir cami varmış.Onun yerine şimdi kullanılan ve içinde oturma odası ve lojman bulunan yeni cami yapılmıştır.

 EĞLENCE TESİS VE BİNALARI:

Mangallar köyünde köy içinde bulunan çamaşırhanenin üstüne köy halkının elbirliği ile küçük de olsa bir düğün salonu yapılmıştır. Aynı şekilde imreşe mahallesinde de bir düğün salonu altında da yemeklerin hazırlandığı bir aş evi bulunmaktadır.

       KÖYÜN KURULUŞ VE YERLEŞME TARİHİ:

        1.1.Köy adının kökeni ve tarihi:

         Türklerin Anadolu’ya yerleşmelerinde sıkça rastlanan hikayelerden bir tanesi de Mangallar Köyü için anlatılmaktadır.Köyün yaşlılarının anlattıklarına göre, köyün tam olarak kuruluş tarihi kimse tarafından bilinmediği, ancak köyün bulunduğu yerin kuzeyinde bulunan eski köy yeri diye bilinen yerde üç hane bulunduğu söylenilmektedir. Şahbazoğulları diye bilinen tek hane ve sonradan gelen Akgünler diye bilinen iki hane olarak hala söylenmektedir.  Kastamonu’nun il  olduğu yıllarda, geçen bütün evraklarda Mangallar Köyü' Büyük bir ihtimalle şimdiki köyün içinde içme suyu olarak kullanılan ayşağı köydeki  tarihi      çeşme mahzenden gelen (yerin çok altında olan) tarihi eski küklerle geldiği  görülmüştür.

        Ayrıca,  Başbakanlık  Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı 27.05.1977 tarih ve 3140 sayılı yazıları ile  Mangallar Köyünün 3621 numaralı  Temettuat  Defterinde “Bolu  eyaleti dahilinde Gerede kazasının Mangallar divanının mukim ahalinin emlak ve temettu’atı “ adı altında kayıtlı çizelgelerden;

         Hacı Maksut oğlu Osman, Şahbaz oğlu İsmail bin  Ahmed, Şahbaz oğlu Hasan bin Hüseyin, Şahbaz oğlu Emin bin İsmail, Ferraş oğlu Mahmed bin Hüseyin, Ferraş oğlu Osman bin Hüseyin, Ferraş oğlu Hasan bin Halil, Kayıkçı oğlu Hasan bin Halil, Kayıkçı oğlu Hüseyin bin Ahmed, Teke Beşe oğlu Mahmud  bin Salih, Veli oğlu Ahmet bin Yahya, Yahya oğlu Hasan bin Mehmed, Kaz oğlu Yakub ve Ferraş oğlu Mehmed bin Hasan  olmak üzere 15 hanenin bulunduğu ve bu  kişilerin;

           Tarla dönümü, sağman camus, düğe , erkek malak, sağman kara sığır, sağman keçi, dişi kuzu, oğlak, bargir, erkek buzağı,kara sığır öküzü gibi  mal kayıtlarının  olup olmadığı ve sayısı belirtilmektedir.

            İrmeşe mahallesinde ise, köyün adının eskiden şahlık dönemlerinden geldiği söylenir. Bir söylentiye göre, bu şah’ın adı “imre” imiş “imre şah” adı verilen bu şahın adı sonraları değişime ugrayarak “imreşe” olarak mahallenin adı olmuştur.

           KÖYDEKİ   LAKAPLAR :